Jaaaa we mogen weer! Het duurde vorig jaar niet lang na het inleveren van de camper om te besluiten dat we dit jaar nog een keer een camper bij Teun en Imke van Acht wilden huren.
Na de ervaringen van vorig jaar wisten we wat we dit jaar anders wilden doen om het nog een relaxter avontuur te maken. Een daarvan was een camper met airco en dat was een hele goede beslissing. Aangezien we daar toch meerdere keren van hebben genoten. Oké, we beseffen ons dat dit een luxe is, maar dat mag ook wel voor die ene vakantie per jaar.
Dit jaar hadden we toch ook campings vooraf vastgelegd, aangezien we vorig jaar merkten dat leuke, kindvriendelijke campings toch snel vol zitten. Dit heeft ons zeker meer rust gegeven in de avonden, zodat we niet zoveel researchwerk hadden voor de reis zelf. Maar de charme van het onwetende, waar je de volgende dag heen gaat, is er dan ook wel af. Terwijl dat juist zo leuk is als je met een camper op pad kan.
De eerste dagen in Oostenrijk
De camper op woensdag opgehaald, heerlijke rustige rijdagen daardoor. We begonnen in Oostenrijk op de hele fijne camping 'Berg im Drautal'. Wat wil je als je met 2 kinderen van 7 en 5 op vakantie gaat? Wat wij willen is dat zij het naar hun zin hebben en dat is met een leuke speeltuin en een zwembadje met het liefste een glijbaan. En hier hadden we direct naast de camper een speeltuin, geen kind aan de kids dus.
We genoten in Oostenrijk, helaas maar kort, van het lekkere weer, de bergen en het eten! Stiekem vooral het laatste, onze Oostenrijkse eet bingokaart met daarop Kaiserschmarrn, Wienerschnitzel en apfelstrudel moest afgestreept worden. Gelukt! Maar ook rodelen is een must voor ons als we in de bergen zijn. We hebben hier dan ook één van de langste rodelbanen opgezocht in Lienz en in 6 minuten de berg afgeraced.
We hadden een aantal nachten langer op deze camping geboekt, maar toen het weer omsloeg en het er niet op leek dat dat van korte duur zou zijn én we toch wel echt merkten dat wij goed weer kampeerders zijn, zijn we doorgereden naar de zon.
Op naar de zon in de Dolomieten
En de zon scheen in de Dolomieten! Een prachtige rit waarin we al een paar flinke bergtoppen konden zien, bracht ons naar Bozen. De eerste camping was vol, maar hier kregen we een tip voor een andere camping. En zo kwamen we vervolgens aan op Camping Park Steiner. Ook hier hadden we een 1ste rangs plek t.o.v. de speeltuin. Dat dat dan niet de mooiste plek van de camping is, nemen we maar voor lief.
We hebben hier een paar heerlijke dagen gehad en op twee prachtige bergen gewandeld waarvan de Merano 2000 een echte aanrader is! Wij en de kindjes vinden het super leuk om met een gondel en/of stoeltjeslift omhoog te gaan en dan de berg te gaan ontdekken.
Nou moet ik dit wel een beetje nuanceren, want ‘saai’ wandelen is natuurlijk niet wat de kids erg leuk vinden, maar we zoeken van tevoren wel goed uit wat voor hun ook leuk is. Wat doen ze dat tegenwoordig goed in de bergen, nagenoeg overal is wel een speeltuin of onderweg verschillende speeltoestellen te bekennen en zo wordt wandelen opeens niet meer zo vervelend.
Niet alles is rozengeur en maneschijn…
We lieten de bergen achter ons en zijn naar het heuvelachtige Toscane gereden. Helemaal iets anders en hier kwamen we ook wel tot de ontdekking dat nog niet alles in Europa ingesteld is op campers.
In Toscane zijn we tegen wat logistieke problemen met de camper aangelopen. We kregen een plek op Camping Siena Colleverde op een enorm sfeerloze grinten ondergrond waar je een ei op kon bakken en veel te ver van een speeltuin lag. We zijn maar even een rondje gaan lopen om te kijken of we nog iets konden regelen, want wij hebben ondertussen van al onze reizen wel geleerd dat je niet met het eerste en beste akkoord moet gaan.
We schatten in dat Toscane ontdekken met de camper geen doen was, we konden vast nergens parkeren in die kleine stadjes. Dus een huurauto geregeld en we kregen een Fiat500 mee, dus we zijn in stijl door Toscane gegaan.
Onze eerste stop was het dorpje Montepulciano wat een uurtje rijden was. Al wel wat van het Toscaanse landschap gezien, maar we waren nog niet verpletterd. We waren wel meteen blij met het autootje, deze is wel erg makkelijk te parkeren. Het dorp was nog best groot en er reden veel taxi’s en scooters doorheen, dus ook hier nog niet het echte Toscane gevoel te pakken. De volgende stop was Pienza.
Hier werd ons geduld op de proef gesteld wat betreft parkeren. Dat koekblik past dus niet overal tussen, na een rondje of 3 dan toch gelukt. Pienza was een lieflijk en sfeervol stadje met leuke steegjes. Dit lijkt er meer op voor ons! Door naar Montalcino. Onderweg hadden we echt wel mooie Toscaanse uitzichten en dit dorpje was weer anders dan de andere twee. Ook mooi en rustig! Na een lekker ijsje terug naar de auto. Het begon te druppen en in de auto een buitje gevangen, maar toen we door Buonconvento (het laatste stadje van de dorpentour) heen reden was het alweer droog.
Daar even de hoofdstraat op en neer gelopen en toen was het echt tijd om terug te gaan. We waren blij dat we een auto gehuurd hadden, dit hadden we nooit kunnen doen op 1 dag met de camper, zelfs niet met de fietsen die we bij ons hadden.
Vanaf nu zijn we dus wat meer vooraf gaan onderzoeken of we wel konden parkeren met de camper en dat werd toch een beetje de rode draad van de resterende weken, want na Toscane stond het eiland Elba op de planning. Hoe soepel we de ferry op en af reden en Elba wel aan campers gewend leek bleek al heel snel dat dat niet het geval was. Daarover in het volgende reisverhaal meer..
